و یک پیش بینی درست
	تاریخ جهان و کتاب های من

	تو تنها به رفتن می‌اندیشی
	بر آسمان رو از زمین

	یا بنا کن فیلمی در خور ما
	یا مکن با فيلمسازان دوستی

	نشاید که نامت نهند آدمی
	تو کز محنت دیگران بی غمی

	کابوس من
	ای در خیابان تو مزاحم، شرم دار

	تلخی برآورد مگرش بیخ برکنی
	شاخی که سر به خانه همسایه می برد

	و این هنوز از نتایج سحر است
	باش تا صبح دولتت بدمد

	ما ایرانی‌ها اصولا عادت داریم...
	مرز پر گهر

	پاپانوئل و سانتا
	ساقیا آمدن کریسمس مبارک بادت

	دلم می‌سوزد...
	چگونه کتاب نخوانیم و آن را جار نزنیم!