Mahyar_Davari : بیمارستان مکانیست که در آن احساسات فراوانی در هوا پراکنده‌ است. و این احساسات شب‌ها به اوج خودشان می‌رسند. این حس‌ها را می‌توانی در هوای اینجا استشمام کنی. مثل نیمه شب که در راهروهای بزرگش قدم می‌زنی، گاهی به داخل اتاق‌هایی که درشان باز است نگاهی می‌اندازی.

حسين‌ شادمهر : برق و بنزین و آب صادر شد بس که اینجا همش زیادی هست

o_edman : عصر یک روز سرد پائیزی، در حالی که دو نفره پشت میز ناهار خوری آشپزخانه‌ی منزل من نشسته بودیم و از تماشای مناظر بیرون لذت می‌بردیم، یکی از معدود دفعاتی پیش آمد که هوک، سر صحبت را باز کرد. او که به آرامی مشغول مالیدن مربای توت وحشی روی نان کره‌ای محلّی‌اش بود، خطاب به من گفت: «تاکنون ماجرای «هری اسمیت» را برایت تعریف کرده‌ام؟»

عین_شین : خاطرم می‌آید سال‌های دور از تحصیلات عالیه و آن دوران که قدرت تشخیص ح از ب را نداشتیم، موضوع انشایی به ما داده شد با عنوان: «ماهی در حوض قالی!»