خانه
انجمن
نوستالژی های مدرسه ای تون رو بنویسید!
٧٣٤
٢٦
اکرم انتصاری
نوستالژی های مدرسه ای تون رو بنویسید!
نوستالژی من از دوران مدرسه یک دفتر خاطراته که دوستام تو اون خاطره نوشتن و کارت پستال چسبوندن به صفحه هاش/ یه میل بافتنی از حرفه وفن و دفترچه لغت انگلیسی و چندتا سازه¬ی گچی که مال علوم بود یه مولاز هم داشتم گمش کردم نوستالژی هایتان را جیمی کنید همین الان...
٩١/١٠/٠٤
نظرات کاربران
دفتر کتابای دوران دبستانم. ساختمون مدرسهم .
یادگاری های دوستام روی کتابام
آخ گفتی ، دیشب داشتم بهشون نگا می کردمو بلند بلند می خندیدم . بیچاره مامیم فکر کرده بود دیوانه شدم .
من که مدرسه نرفتم چی کار کنم دوست عزیز ؟ D:
شما شاید مدرسه نرفته باشین ولی وضعتون به نظر من بهتر از خیلی مدرسه رفته هاست.منظورم از جهت مالی نیست.
نامه هایی که سرکلاس با دوستم و خواهرم رد و بدل می کردیم.چه کیفی می داد....
یک بسته پر از نامه ها و حرف های یواشکی از من و دوستام سر کلاس...شعرهایی که با زبان کودکی در نکوهش درس ریاضی می گفتم..آها یک شعر هم در وصف (مسی )گفته بودم که از همه بیشتر دوسش دارم
دست خط دوستامو معلم هام؟!! آخيييي يادشون برام زنده شد!! دست خط هايي كه آخر همشون براي هم مينوشتيم : گل سرخ وسفيد لوله لوله / فراموشم نكنه فلاني كوتوله! چه بچه هايي بوديم! تو فكرم چندتاشونو بذارم رو وبم :)
یادگاری هایی ک برای هم می نوشتیم ... روی توپ والیبال و فوتبال و دفتر و کتاب و ...
کاریکاتور معلمامو می کشیدم و اون عقب کلی می خندیدیم . مسخره کردن تمام مدرسه اعم از معلما و مدیر و بچه ها و ناظم و ... هم که جز کارهای روزانم بود .
الان به این نتیجه رسیدم که چقدر کار بدی می کردم ولی الان با وجود پشیمونی تو این کارا خبره شدم . یعنی عالم و آدم شدن سوژه خنده ی من حتی خودمم مسخره می کنم . فکر کنم دکر لازم شدم .
فرغون سواری!
فرغون سواری ؟!
وا ، شما زیاد آتش بسو دیدی ؟ فرغون از کجا گیر میاوردی ؟
از کنار خانه سرایدار محترم مدرسه برمی داشتیم.یک حالی میداد.البته نوبتی و دور از چشم عوامل مدرسه.البته من خودم سوار نمی شدم.فقط نظاره گر بودم.
آش نخورده و دهن سوخته !!! آخه دوست عزیز شما فقط در دو کلمه نوشتین فرغون سواری فکر آدم هم میره به جاهای دیگه !!! نگو که شما فقط نظاره گر بودین
خب من از کجا میدونستم اسب خیال شماها اینقدر سرکشه؟!
اونجاهایی بیشتر کیف میکردیم که راننده فرغون کم میاورد و کسی که سوار بود با مخ میرفت تو زمین!من به خاطر شخصیتم و البته ترس از زمین خوردن هیچوقت سوار نشدم.یاد دبیرستان بخیر
دفتر خاطراتم !!! دوستام جرات نداشتن تو کتابای من چیزی بنویسن...:D:
و همچنین تمام برگه های امتحانیم که هرکدوم خراب میشد توش بدوبیراه مینوشتم واسه خودم تا ادب شم بیشتر بدرسم.هه
و همچنین عکسایی که با دوستان گرامی دارم...
جیم شدن !!!!!
جیم شدن تو مدرسه خیلی فاز می ده ولی امان از اینکه زنگ ریاضی جیم شی و معلمتم دیده باشت . دیگه حسابت با کِرامُ لاکاتبینه .
تو دبیرستان : محیط dos و برنامه پاسکال ..روپوش سفید و دمپایی که زنگای تفریح تو کارگاهمون جلوی دوربین مدار بسته باهاش فوتبال بازی میکردیم
خوبه دوست عزیز با دمپایی فوتبال بازی کردن !!! من که تا حالا امتحان کردم ! ولی به نظرم طرح جالب و کم خرجیه
من تا اینجاش فهمیدم پسرای محترم فقط از خرابکاری کردن و شیطونی کردن مینویسن !!! و دختران محترم از شعر و کتاب و عکس .... چقدر جالب و واقعا هم همینطور می باشد
یه دوست صمیمی دارم که الان بعد دوسال که دیدمش می گه من با همه ی دوستام همونقدری راحتم که با تو!فک کن!کلا دوستای ناباب داره هرچی هم بهش می گم تو بغلش گریه می کنم میگم با از ابتدایی باهم بودیم.حیفه!میگه نیکتا من عوض شدم.هیچی دیگه.الان تنهام.باید بشینم پشت کامپیوتر نفهمم چندساعت گذشته.نیمه ی گمشدم رو پیدا کردم امروز.زهرا.حالتهای صورتش خیلی شبیه مال منه.هعیییییییییییییی!
من الانم مدرسه ميرم !
اما از اين نُه سال چيزي جز تمسخر دريافت نكردم و اصلا دوست ندارم جزو نوستالژي هام باشه ! اما چون من يك فرد درونگرام زمان هايي كه در مدرسه خيالپردازي ميكردم و كتاب ميخوندم و ميخونم رو هرگز فراموش نميكنم