خبر دوپینگی اعلام شدن ورزشکار روس از حیث حفظ شدن رکورد رضازاده به نام ایران خبر خوشحال کننده‌ای بود، پیامد دیگرش هم این بود که بسیاری از افرادی که تا دیروز از شکسته شدن رکورد او خوشحال بودند و او را مقصر دوپینگی شدن سعید علی حسینی می‌دانستند به یکباره تغییر جهت دادند و حتی خود رضازاده هم گفت که از اول هم این شکست رکورد برایش مشکوک بوده است! اما نقطه تاریک ماجرا حمله کاربران ایرانی به صفحه ورزشکار روس بود، اتفاقی که پیش از این هم در مورد چهره‌های ورزشی مطرح جهان از جمله مسی، مجری زن مراسم قرعه‌کشی جام جهانی، داور بازی ایران و آرژانتین در جام جهانی و ایوان زایتسف والیبالیست معروف رخ داده و عجیب این که علیرغم هشدارهای متفاوت همچنان ادامه دارد. «لوچف» که با شکستن رکوردهای حسین رضازاده آن هم در خاک آمریکا به عنوان پدیده جدید وزنه‌برداری روسیه لقب گرفت، با مثبت شدن تست دوپینگش، وداع زودهنگامی با رکورددار بودن در جهان داشت. کاربران ایرانی «لوچف» را با لفظ طعنه‌آمیز «دوپینگی» یا «متقلب» خطاب کردند و او را مورد تمسخر قرار دادند و البته فحش‌هایی دادند که مزیت بزرگش این است که احتمالا نرم‌افزاری برای ترجمه‌اش وجود ندارد! به غیر از ورزشکار روس، آرش برهانی هم به دلیل مشکلات پیش آمده در خصوص تغییر چندباره زمان بازی استقلال با کنایه به سازمان لیگ از خجالت پرسپولیسی‌ها هم درآمد و یک کری اساسی برای آن‌ها خواند. برهانی اعتقاد داشت که سازمان لیگ در رسیدن تیمی که دوازدهم جدول بوده و حالا حتی به رده چهارم هم رسیده نقش داشته است. البته مهاجم استقلال طولی نکشید که حرف‌های خود را از زیر عکسش پاک کرد، اما دیگر دیر شده بود. موجی از اعتراضات و البته فحش‌های فرا‌ورزشگاهی(!) زیر پست او قرار گرفت تا جایی که او مجبور شد صفحه خودش را قفل کند. فارغ از این که برهانی به جهت اتفاقات مشابه در شبکه‌های اجتماعی اشتباه بزرگی کرده است، این سئوال مطرح است که این ماجرا تا کی می‌خواهد ادامه داشته باشد؟! ناسزا گفتن و حمله همه جانبه به صفحه یک ورزشکار ریشه در چه مسئله‌ای دارد؟! و چطور می‌توان آن را درمان کرد؟! این که بگوییم همه افراد یک قشر خاص و محدود هستند، نمی‌تواند منصفانه باشد. همه ما قدرت تشخیص فحش و ناسزا را از کودکی داریم. حتی این درک را داریم که کدام فحش را کجا استفاده کنیم و یا کلا استفاده نکنیم اما این که در خصوص شبکه‌های اجتماعی هنوز به این قدرت نرسیده‌ایم یا نمی‌خواهیم برسیم واقعا قابل تامل و عجیب است!