.jpg)
شیشه ماشین پایین بود و کودک داشت گلویش را پاره مى‌کرد. من خیره بودم. به صورت معصومش، به دسته گل‌های مریم و یا شاید به کفش‌های پاره‌اش. نگاه‌مان که درهم گره خورد، سرم را به سمت چراغ قرمز برگرداندم.
ماندن پشت چراغ قرمز، در امتداد نگاه کودک عذابم می‌داد. مرد مسنى با موهاى یک‌دست سفید از کنارم رد شد. بعد مکث کرد و ایستاد و نگاه کرد به من. سرم را بلندکردم. انگار فهمیده بود اینجا ماندن مرگم است. توى نگاهش لبخندِ «کجاى کارى دخترم» بود. انگار مى‌خواست بزند تِرَک بعد. انگار مى‌دانست که مى‌گذرد. این یکى هم مى‌گذرد. نگفت اما....
لبخند زد، فقط رد شد از کنارم و کودک به پاره کردن گلویش ادامه داد.
برچسب ها
درباره نویسنده
نظرات کاربران
:) ... چی همه غمگین! خوب در طول روز این همه سوژه ی خوب ،شاد هم بنویسید!
سلام ... آقاي بهمني عزيز ظاهرا من اشتباه آمده ام اينجا 60 درصد مطالب غم ناك است
ها مایم اشتباهی اومدیم! دیگه نمیایم!:)
نه نه جیم بدون شماها معنا نداره ....(خودم کف کردم از جمله ام )
صرفا برای راضی کردن دل برادران گرام وگرنه جنبه ی حقیقی ندارد *:) شوخی کردم جیم کلا بدون برادر بسیجی و برادر روشاوند معنا نداره ، معنا نداره !
بانوش یعه زاده و متن غمگین ! نچ نچ نچ نچ !:))))))
من الآن گریم میگیره...آخـــــــــــــــــــــــــــــــی...ممنون
اینا واقعیته تو جامعه چرا باید از کنارش رد شد؟
وقتی خلع سلاحی باید عقب نشینی کنی وگرنه خودتم از پا در میای .... اونایی ک باید ب فکر باشن نیستن متاسفانه
چقدر ناراحت کنندست اما حقیقته زندگی همینه... مرسی از مطلبت
مرسی بانو
پلان 1 : دختر بچه هرچی داد میزد کسی گل هاشو نمیخرید / پلان 2 :اونور خیابون یه خانومی مث دسته گل واستاده بود .. همه برای خریدنش صف بسته بودن !! / پلان 3 : دختر دلش میخواست هرچی زود تر بزرگ شه ...
آخ آخ آخ آدم میمونه چی بگه):
:(
ممنون عجب پلانهایی
حقیقت تلخ همینه....
مرسی از هم دردیتون دخترا :* یهویی اومد :)
شاید ترک بعد پر از امیدواری باشد ، پلی کن ..
انشاالله ...
هوم خیلی حس بدیه....آدم عذاب وجدان میگیره دوست داره زودتر چراغ سبز شه):
وقتی بچه های کارو میبینم واقعن ناراحت میشم :(
من حس بدی دارمممم ....
من حس بدی دارمممم ....
همه چیز این زندگی فیلمه که ما در حال تدوین پلاناشیم.............خیایا راحت تر از اون چیزی که فکر میکنین این پلانا رو دور میریزن بدون این که فکر کنن کسایی هم توی این پلان ها بازی کردن
سلام ... انشاالله براي سري بعد شيشه را بدهيد بالا سرما نخوريد و از پشت شيشه زيبايها را ببينيد
واقعا دیدن این بچه ها که برای یه لقمه نون انقدر عذاب میکشند جیگر آدمو آتیش میزنه:( ///ممنون از شما و قلم روانتون:)
سپاس:((((((((
باید با واقعیت ها روبرو شد، ممنون از مطلب شما...(http://jeem.ir/pagetwo.php?print=2&type=1&id=4220)
:| من هروقت یاد این گزارش و قانون تراشیدن مو و ... می افتم .... :(((((((((((((((((((
این احساساتمون زودگذره......مث همون وقت که تو رستورانیم بچه گرسنه پشت پنجره می بینیم.میگیم اخی طفلی .ولی صندلی رو می چرخونیم نبینیمش غذاراحت تره بره پایین ازگلومون..و براش یه غذا نمی گیریم
:| فراوان
ازین بچه ها انقد زیاد شدن اطرافمون که دیگه چشامون نمیبینشون
بالاخره واقعیته چشمامون رو هم که ببندیم و از کنارشون بگذریم اما در آخر بازم هست باید چیکار کرد . سپاس
امان از دست این روزگار... این بچه ها چه گناهی دارند...
هــــــــــــی:((((((((
:((((...واقعا غمگین بود...خدا بهشون کمک کنه...به این بچه های معصوم...ممنون :(
سلام: جالب بود.ممنون
پربازدیدتریـــن ها
کاش چشم‌های کمتری رقصیدنت را می‌دید
وقتی شکوفه آلو مرد
٩٧/١١/٢٣
چوب جادویی
٩٧/١١/٢٣
در باب تفاوت های والدین
فن بیان پدر و مادرها
٩٧/١١/٢٤
مادر
٩٧/١١/٢٣
اینجا همه بیدارند
بیمارستان
٩٧/١١/٢٥
باور کنید این حرف‌ها شعار نیست!
و عمری که می گذرد
٩٧/١١/٢٤
شعری سروده خودم
مثبت اندیشی / طنز
٩٧/١١/٢٥
باور نمی‌کنم خودم را
تضاد
٩٧/١١/٢٤
در باب ریشه‌های موفقیت
ماهی در حوضِ قالی
٩٧/١١/٢٩
شطرنجی بدون شاه
ماجراهای ویلیام هوک، کارآگاه خصوصی/ قسمت اول
٩٧/١١/٢٩