سلامی مجدد به تمامی عزیزان سایت جیم! در این شماره می‌خواهیم شما را با ژنرال‌های جنگ‌های پارتیزانی و چریکی ایران آشنا کنیم! پس گام به گام و مرحله به مرحله مطالب را بخوانید تا شما هم تبدیل به یک شبه چریک شوید!

چریک برگرفته از کلمه پارتیزان و به سلسله جنگ‌های نامنظم گفته می‌شود، بنیان گذاران عملیات‌های چریکی جنگجویان قوم پارت بودند که در زمان دور در گروه‌های کوچک به یکباره بر دشمن حجوم آورده و تلفات بیشماری از آنان می‌گرفتند، سپهبد سورنا فرمانده پارتی با سپاهی اندک و تاکتیکی خاص به رومیان تاخت و آن‌ها را مغلوب ساخت. کراسوس و پسرش کشته شدند. بعدها در سنای روم درباره این شکست بررسی شد و آن‌ها روش ایرانیان را جنگ پارتی یا پارتیزانی لقب دادند!

ژنرال چیریک ایران

دکتر مصطفی چمران فعال سیاسی- نظامی ایرانی و بنیان‌گذار ستاد جنگ‌های نامنظم در ایران بود، وی اسوه‌ای از یک چیریک ایرانی بود. نه تنها در ایران بلکه فعالیت چیریکی دکتر چمران در مصر و لبنان زبان زد خاص و عام بود .

جنگ تن به تن چیریک ایران در لبنان!

چمران در مأموریتی خطرناک، سوار بر زره‌پوشی از ارتش لبنان، خود را به داخل منطقه محاصره شده می‌رساند. در میان راه فالانژیست‌ها زره‌پوش را متوقف می‌کنند و می‌خواهند در آن را باز کنند که چمران از داخل دستگیره در را محکم می‌گیرد و آن‌ها فکر می‌کنند در قفل است و وقتی از شیشه کوچک به داخل نگاه می‌کنند او خود را پنهان می‌کند؛ آن‌ها نیز با تصور این‌که کسی داخل نیست منصرف می‌شوند. چمران پس از سه روز ماندن در نبعه تصمیم به مراجعت می‌گیرد. برای بازگشت زره‌پوشی نبود؛ لذا با ارمنی‌ها تماس می‌گیرد؛ ارمنی‌ها در قبال گرفتن پول شیعیان را به بیروت می‌رساندند و اکثریت آن‌ها در میان راه به اسارت می‌افتادند و کشته می‌شدند. چمران با اتومبیل، همراه سه نفر ارمنی، وارد منطقه فالانژیست‌ها می‌شود و در پست ایست و بازرسی فالانژها با استفاده از گذرنامه یک شخص فرانسوی که شباهتی به چمران داشته، شروع به صحبت به زبان فرانسه با مأمورین می‌کند و بدین ترتیب از محاصره آن‌ها خارج می‌شود.

هلیبرن تکاوران چیریک!

در درگیری‌های کردستان، گروهی از زبده‌ترین تکاوران ارتش او را همراهی می‌کردند. آن‌ها از تاکتیک ویژه‌ای سود می‌جستند و به جای آن‌که با پیش‌قراولان دشمن مواجه شوند، با هلیکوپتر در قلب پایگاه‌های دشمن فرود می‌آمدند و آن‌ها را تار و مار می‌کردند. اوج شهرت چمران در واقعه خونین پاوه بود که همراه با تیمسار فلاحی، در زیر باران گلوله، خود را به محاصره افکند. شهر پاوه به دست شورشیان افتاده بود و تنها خانه پاسداران و پاسگاه ژاندارمری مقاومت می‌کردند. در این حادثه، با پخش پیام روح‌الله خمینی از رسانه‌ها که ارتش و پاسداران را به پاوه فراخوانده بود، شورشیان پا به فرار گذاشتند

وقتی چیریک ایران شهید می شود...

در سال ۱۳۵۹ چمران در نبردی که برای آزادسازی سوسنگرد در گرفته بود مجروح گردید؛ او با کامیونی که از دشمن به غنیمت گرفته بود خود را به بیمارستان رساند و بستری شد؛ اما بیش از یک شب در بیمارستان نماند و پس از آن به مقر ستاد جنگ‌های نامنظم رفت.

وی در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در خط مقدم نبرد، بر اثر اصابت ترکش خمپاره ۶۰ دشمن از ناحیه سر زخمی شد. کمک‌های اوّلیه بر روی او در بیمارستان سوسنگرد انجام گرفت و آمبولانس به اهواز شتافت؛ ولی پیکر بی‌جان او به اهواز رسید.