دفعه قبل شعری به نام شب‌های سوت و کور گذاشتم که به نظر دوستان فضای تیره‌ای داشت و در بعضی موارد مورد انتقاد قرار گرفت.

این بار تصمیم گرفتم چند رباعی امیدوارانه بگذارم برای تمام منتظران و دوستاران حضرت. انشاءا... مورد قبول واقع شود در ضمن مرا از نظرات سازنده خودتان محروم نکنید

به راه عشق عمری می‌نشینم

یکی از منتظرهای زمینم

تمام هستی‌ام را می‌دهم تا

 فقط یک بار رویت را ببینم

=========

نازنین شب عاقبت سر می‌رسد

روزگاری پاک و بهتر می‌رسد

باز هم خورشید می‌تابد به ما

آن‌که می‌گویند آخر می‌رسد

=========

 ما منتظر نشستیم تا صبرمان سر آمد

هر چه دعا نمودیم آقایمان نیامد

یک روز شکوه کردیم در پیشگاه یزدان

آمد ندایی از غیب یک روز خواهد آمد