می‌بینی؟
زغال است
گداخت است
ذره ذره وجودش از آتش است...
می‌گویند این روزها آخرالزمان شده است.
انگار نگاه داشتن دینت مثل نگاه داشتن این زغال گداخته در مشت شده است.
ولی بترسیم از آن روزی که بخاطر کلامی، این زغال گداخته را بر روی زبان‌مان بگذارند
بخاطر نگاهی بر روی چشمان‌مان
بخاطر شنیدن گناهی بر روی گوش‌مان
یا برای نوشتنی بر روی دست‌مان!
دلم پر است!
حتی از دست دوستان مذهبی !
حتی!
بیخیال
برچسب ها
درباره نویسنده
نظرات کاربران
می‌گویند این روزها آخرالزمان شده است.
انگار نگاه داشتن دینت مثل نگاه داشتن این زغال گداخته در مشت شده است.
واقعا همین طوره که میفرمایید
واقعا که درسته ممنون.
می‌گویند این روزها آخرالزمان شده است.انگار نگاه داشتن دینت مثل نگاه داشتن این زغال گداخته در مشت شده است.....ممنون
قبول دارم که نگه داشتن دین شده عین نگه داشتن زغال در دست ولی اینقد سرگرم دنیاییم که این زغال هیچ حرارتی تو زندگیمون نداره...
مرسی
در هر برهه ای از زمان میگفتن آخرالزمانه با توجه به نشونه هاش...زیاد جدی نگیرین بیخیال حال کنین...
واقعا همینطوره ممنون
من هم خیلی دلم پره ولی شاید فعلا بهتر اینه که سکوت کرد
عالی بود
عالی بود.....مرسی :)
حرف نداشت..دستتون مرسي
نگه داشتن دین سخت شده...ولی نه اونقدر سخت...برا ما که زیاد سختی ای نداشته تا حالا...ممنون :)
همواره به آخرت سفر باید کرد /هربی خبری از آن خبر باید کرد/دیوانه و عاقلی وگر شاه و گدا/آخر تو از این جهان گذر باید کرد/کج رفته ای گر تو ره دگر عاقل شو/از راه کج و غلط حذر باید کرد/غیر از حق و غیر حق پرستی ای دوست/هر راه دگر ز سر به در باید کرد...(-_-) هيييييييع....
ممنون بابت این تلنگر من هم دلم پر است حتی از دست خودم! حتی!!
و من هم هم...
من بیشتر دلم از دست خودم پُره...
خب بیشتر از دست خودم دلخورم :/
هرکسی باید از خودش شروع کنه
تلنگر به جایی بود..ممنون از شما
سلام ... اگر دين را براي نمايش به ديگران بخواهيم زغال گداخته است كه به حرارتش عادت نداريم
:(((((
ربنا اغفرلی و لوالدی وللمومنیین یوم یقوم الحساب...
واقعا چقدر روز قیامت سخته باید واسه تک تک کارامون جواب پس بدیم....خدایا ما رو ببخش
لایک!بایدمواظب نفسمون وکاراش باشیم.....
ممنون.عالی بود.
وقتی سرگرم دنیا باشی حرارت زغال تو دستت احساس نمیشه..بی خیال به قول خودتون!
......................:(
غم عجیبی دارد این روزهای آخرالزمانی
پربازدیدتریـــن ها
شعری سروده خودم
شب بارانی ما از تو ندارد اثری
٩٦/٠٤/٠٤
لطفا ما را گارسون صدا نزنید
روزمرگی های گارسون جوان / قسمت دوم
٩٦/٠٤/٠١
آدم ها چقدر زود عوض می شوند
ساعت 1:29 دقیقه بامداد
٩٦/٠٤/٠١
دنیای پدر و پسری
در دنیای کناری
٩٦/٠٤/٠٤
فاصله طبقاتی
روزمرگی های گارسون جوان / قسمت سوم
٩٦/٠٤/٠٦
آفتاب سوزان، روزه و امتحان
معلم کوچک درس بزرگ
٩٦/٠٤/٠٤
وقتی یکی یکی می روند
پیر شده ام
٩٦/٠٤/٠٦
خطر استفاده از واژه های بیگانه
ساید بای ساید
٩٦/٠٤/٠٣
این قلم، ریشه می دواند
پاره خطی برای جیمی ها
٩٦/٠٤/٠٣
شعری سروده خودم
بالا بلند مه لقا
٩٦/٠٤/٠٧
شعری سروده خودم
معشوق ماه روی من
٩٦/٠٤/٠٣
ترانه ای سروده خودم
شونه به شونه اش که قدم می زنی
٩٦/٠٤/٠٣
من غرق تماشای چشم هایت
محبوب من
٩٦/٠٤/٠١
وقتی همه مثل هم می شویم
مینیون ها!
٩٦/٠٤/٠٣
درد داشت
مادرم نفس نمی کشید
٩٦/٠٤/٠٣
به یاد آن روزها
سالن مرجع
٩٦/٠٤/٠٦
شعری سروده خودم
آیا تو هم مرا...؟
٩٦/٠٤/٠٧
محو نگاهش شده بودم
رویای مادرم
٩٦/٠٤/٠٥
با خوب، خوب بودن هنر نیست
معامله با زندگی
٩٦/٠٤/٠٥
شعری سروده خودم
یا که می شوی...
٩٦/٠٤/٠٤
