یکی از معضلات فوتبال ایران در چند سال گذشته، ورود بازیکنان خارجی بی‌کیفیت به فوتبال ما بوده ، بازیکنانی که نه تنها هزینه هنگفتی را به کشورمان تحمیل کرده‌اند بلکه موجب تضعیف فوتبال ما نیز شده‌اند. البته استثنائاتی بوده‌اند که عملکرد خوب و قابل قبولی داشته‌اند. بنا به گفته کارشناسان، بیش از 70 درصد بازیکنان فوتبال ما توسط نمایندگان غیر رسمی یا همان عالی‌جنابان دلال جابه‌جا می‌شوند و گاهی دیده شده که مدیران باشگاه‌ها به دلایل خاصی(!) علاقه‌مند هستند تا با آن‌ها کار کنند و همین امر موجب شده تا بازیکنان خارجی و بی‌کیفیت سر از فوتبال ایران درآورند که به موجب آن پول ناحقی به جیب مبارک آن‌ها و پول ناحق‌تر  و بیشتری به جیب مبارک دلالان سرازیر می‌شود .

روند این اتفاق تلخ تا آن‌جا یپیش رفته است که یک دلال می‌تواند کارهای 100 بازیکن را انجام دهد و این در حالی است که یک کارگزار رسمی می‌تواند حداکثر 10 نفر را سرویس بدهد. این‌ها همه نشان از بی‌ در و پیکر بودن فوتبال یتیم ایران دارد و باز هم ضعف در سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال که به ریشه‌یابی دقیق نمی‌پردازند و بی‌خیال این پدیده زشت شده‌اند. نمی‌توان به بهبود این ماجرا دلخوش بود و امیدوار .

متاسفانه روند پرداخت‌های بی‌حساب  و کتاب به بازیکنان به ویژه در لیگ‌برتر به گونه‌ای بوده که دلالان و افراد واسطه تشویق شده‌اند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند و بار خودشان را ببندند! ورود بازیکن خارجی به فوتبال ایران آزادانه و بدون دقت و نظارت صورت می‌گیرد و آن‌ها در گام نخست این بازیکنان را به سمت تیم‌های بزرگ ایران هدایت می‌کنند و در صورت ناکامی در عقد قرار داد با آن‌ها به سراغ تیم‌های کوچکتر و دور افتاده‌تر می‌روند تا به هر ترتیبی شده این بازیکنان بی‌کیفیت را در لیست فصل آینده آن‌ها قرار دهند و به سودشان برسند. این وسط تنها چیزی که برایشان اهمیت ندارد فوتبالی است که روز به روز بیمارتر می‌شود و پولی است که به ناحق از جیب ملت می‌رود و باشگاه‌های دولتی و صنعتی هزینه می‌کنند .

در سال‌های اخیر به جرات می‌توان گفت تنها چیزی حدود 10 درصد و یا حتی کمتر، از بازیکنان خارجی که وارد لیگ برتر شده‌اند هم طراز با بازیکنان داخلی بوده‌اند و اکثرا بسیار ضعیف‌تر عملکرده‌اند. متاسفانه این وضعیت نابه‌هنجار و تاسف برانگیز سال‌هاست که رخ می‍‌دهد و این بین هیچ مقامی پاسخگو نیست که این خارجی‌ها از چه کانال‌هایی وارد فوتبال ایران می‌شوند و چرا این اندازه، این کانال‌ها از امنیت کمی برخوردار است؟ چرا با آن‌ها برخورد نمی‌شود؟ چرا نام دلالان را فاش نمی‌کنند در حالی که شناسایی آن‌ها می‌تواند به سادگی صورت گیرد؟ حامی این دلالان چه کسانی هستند؟

همه این عوامل موجب شده است تا در کنار عوامل دیگر که بعدها به آن‌ها می‌پردازیم فوتبال ایران در سراشیبی قرار گیرد و روز به روز پسرفت کند. این گونه باز هم شاهد حذف تیم‌های‌مان از لیگ قهرمانان آسیا و باز ماندن از جام جهانی و کاهش سهمیه‌مان و عملکرد ضعیف نمایندگان‌مان در جام‌های معتبر خواهیم بود. شاید اگر فدراسیون فوتبال بخشی را برای نظارت اختصاص دهد این اوضاع خاتمه یابد که بدیهی است چند سال زمان می‌برد. اگر چاره‌ای نیاندیشند تا چند سال آینده شاهد ورود کیلویی آن‌ها به ایران هستیم و مینی‌بوس‌ها جلوی درب باشگاه‌ها بازیکن پیاده می‌کنند تا مدیرعامل یکی را انتخاب کند!