این خبر به گوشم رسید که تیم یک توانست به عنوان اولین تیمی باشد که از آسیا به جام جهانی برود 

این کشور ایران بود نه - ژاپن بود که توانست اسم خود را در جام جهانی ۲۰۱۴ ثبت کند. این خبر من را به فکر فرو برد و یاد آن عکس به یاد ماندنی آقای رییس فدارسیون فوتبال افتادم

که رفت و جایزه بهترین ریاست فدراسیون را در آسیا از آن خود کند. یادم نمی‌رود که مسولین ژاپنی از این مساله ناراضی بودند و این آقا می‌خندید و باز هم می‌خندد.

و در جواب این که ژاپنی‌ها واقعا با برنامه کار می‌کنند و ما جایزه گرفتیم گفت: «ژاپنی ها مثل ما پول خرج نمی‌کنند!»

به راستی متشکریم از این که زیاد خرج کردید، مربی عوض کردیم و امیدهای جوان و پیر فوتبال ایران را از فوتبال ناامید کردید، ممنونم از این که انقدر ورزشگاه کهنه و فرسوده را تخریب کردید و ممنونم که فروش تیم‌های تازه وارد لیگ برتری را رواج دادید. ممنونم از شما ای مدیر با سابقه ممنونم از این که این بار هم مثل تمامی سال‌ها ما را چشم انتظار جام جهانی رفتن بی دردسر گذاشتید و سر کارمان گذاشتید که با یک مربی سه سال بیکار در فوتبال کار کنیم و بیمه بی‌کاری‌اش باشیم.

ممنون از این که دل سید مهدی خوب ما را که استقلال را قهرمان کرد، شکاندید و طرفداری بهترین سنگربان این دوره فوتبال را نکردید و باز هم مربی را حمایت کردید که شاید به جام جهانی بروید، این رفتن چه فایده‌ای دارد ؟!

آیا ما با ژاپنی که با ۱۴ امتیاز اولین تیم حضور پیدا کننده در جام جهانی در آسیا هست، فرق داریم؟! ما از گروه بالا می‌رویم.

به نظر من اگر ایران به جام جهانی برود و فقط خودش باشد، ما به خود می‌بازیم نه به آنگولا - مکزیک - پرتغال ... نمی‌دانم آخر نتایج فوتبال ما که مرتبط با جام جهانی هست هر بار با کره گره می‌خورد و تماشای یک فوتبال تکراری... خسته شدم....جام جهانی نمی‌خواهم!

تبریک به کشور عشق و دوستی و عقل و تفاوت در فکر کردن «ژاپن»

خوشحالی مردمان همیشه سخت کوش و متفکر را دوست دارم به امید روزی که ما هم ... نه!...

 با تشکر از بهترین رییس فدراسیون آسیا ! واقعا ما لایق این عنوانیم یا ژاپن ؟!