در منطقه و موقعیت ما یك وقت عراق زیاد آتش می‌ریخت، خصوصا خمپاره. چپ و راست می‌زد، بچه‌ها حسابی كفری شده بودند. نقشه كشیدند، چند شب از این ماجرا نگذشته بود كه دو، سه نفر از برادران داوطلبانه رفتند سراغ عراقی‌ها و صبح با چند قبضه خمپاره انداز برگشتند. پرسیدیم: این‌ها دیگر چیه؟ گفتند: آش با جایش! پلو بدون دیگ كه نمی‌شود.