دستورالعمل زير را در آمریکا اجرا می‌کنیم:

علوم‌انساني را بي‌حيثيت مي‌كنيم. كاري مي‌كنيم تا آمريكايي‌ها، رشته‌هاي علوم‌انساني را مسخره كنند و سخيف بشمارند. دستور مي‌دهيم، به فارغ التحصيلان رشته‌هاي: فلسفه، مديريت، جامعه‌شناسي، اقتصاد، روانشناسي، حقوق، قضاوت و ... ،  كار ندهند و بيشترشان، سال‌ها دنبال كار بگردند. در عوض، رشته‌هاي فني‌مهندسي، پزشكي و دندان‌پزشكي را خيلي پررونق و پولساز مي‌كنيم.

مي‌گوييم علوم‌انساني مربوط به انسان‌هاي خنگ و لات است. سپس، مغزها را مي‌بريم رشته‌هاي مهندسي، پزشكي و دندان‌پزشكي. به دليل اين‌كه بچه‌هاي علوم‌انساني از استعدادهاي متوسط به پايين انتخاب شده‌اند توانايي حل مشكلات مديريتي و اجتماعي را نخواهند داشت، بنابراين آمريكايي‌ها مجبور مي‌شوند با استعدادتر‌ها كه درس اين كار را نخوانده‌اند مثل مهندس‌ها و دندان‌پزشك‌ها را بگذارند كار مديريت بكنند. تمام كارهاي مديريتي كشور به جاي اين‌كه دست مديران بيفتد، به مهندسان و پزشكان و دندان‌پزشكان سپرده مي‌شود. فيلسوفي وجود نخواهد داشت كه تئوري‌هاي عقلاني را به جامعه عرضه كند. جامعه‌شناس قوي براي حل مشكلات جامعه به وجود نخواهد آمد. يك وكيل و حقوق‌دان باهوش و خبره نخواهند داشت و الي آخر، در نتيجه كشور درست اداره نشده و همه ارگان‌ها و سازمان‌هايش از هم مي‌پاشد. سپس ما ايرانيان وارد عمل مي‌شويم و تمام آن استعدادهاي آمريكا كه در رشته‌هاي مهندسي مثل: فيزيك، فضا، نانو، مكانيك، برق و ... تحصيل كرده‌اند را دعوت‌نامه مي‌زنيم تا بيايند كشور ما، مفت و مجاني شروع به كار كنند.

روزي 15 ساعت از آن‌ها، كار خرحمالي مي‌كشيم و گاهي هم توي سرشان مي‌زنيم كه اگر به كار زيادت اعتراض كني، مجوز اقامتت را مي‌گيريم و تو مجبور مي‌شوي به همان آمريكا باز گردي. آن وقت است كه وي مثل اسب، شروع به كار مي‌كند و دم نمي‌زند تا روز مرگ.