زمستان است گویی در میان عصر موهایت

سفید است انقلاب ساده و مواج و کوتاهت

درونِ شهر من، اینجا! قصاص خنده اعدام است

رنسانس عجیبی شد قیام کنج لب‌هایت

سوال اولت این بود: حماسه از کجا رخ داد؟

نوشتم ریز بر کاغذ: گمانم خلق دستانت

زمستان است گویی در میان عصر موهایت

شبیخون مهیبی در شب برفی‌ست، چشمانت

تو حزبی تازه‌ای! یک کودتای سرد و عالم‌گیر

به آنی فتح کردی مُلک من را روز رخدادت

سیاست رخنه کرده درمیان شهر و آدم‌ها

همه بر فکر برجام و منم بر جامِ لب‌هایت

تو خود یک انقلابی در من و من صفحه‌ی تاریخ

درونم سال رخداد و مکان و بعد هم نامت

زمستان است گویی در میان عصر موهایت

سفید است انقلاب ساده و مواج و کوتاهت