غمار عشق‌مان که پهن میز است

هنوز شال گردنت به آویز است

تمام دست من فقط دل افتاده

تو گفته‌ای که حکم٬ خاج و گشنیر است

تمام ماجرا! بدون یاد تو

اتاق سرد من شبیه دهلیز است

شبی به پنجره تبِ تو باران زد

و امشبی فقط سکوت لبریز است

من از سکوتِ تلخ شیشه فهمیدم 

هوای رفتنت هوای پاییز است

صدای چکه چکه‌های ناودانی

نشانه‌ی غرورهای سرریز است