برای دوست نوجوانم
نویسنده : k_koolakروزی احساس آزادی می‌کرد و فردا اسارت. شبی خواب‌های رنگین می‌دید و شب بعد کابوس‌ها امانش نمی‌دادند. مدتی زیبای بی‌همتا بود و مدتی بعد زشت‌ترین مخلوق. صبحی عاشق همه بود و صبح بعد نفرت از عالم وجودش را فرا گرفته بود. گاهی هم چون عقلا نظر پراکنی می‌کرد و مورد ستایش بود و گاهی از سفها نادان‌تر. یک هفته همه چیز داشت و هفته بعد هیچ چیز نداشت. سالیانی نوجوان بود و سالیان دگر، دگر نوجوان نبود.
================
پ.ن: اولین نوشته وبلاگی من در نوجوانی بود. دوست نوجوان من از دنیایی آشفته‌ای که داخلش هستی نترس نوجوانی یعنی این
برچسب ها
نظرات کاربران
سلام خسته نباشید دوست عزیز و تشکر فراوان واسه ی مطلب خوبتون
قابل شما رو نداشت
هعییی یاد نوجوانی بخیر
منم همینو می خواستم بگم... یادش بخیر... باید از چند روز دیگه بریم دانشگاه درپیت غیر انتفاعی! اه
دقت کردین 21 سالگی هم عین نوجوونیه؟یا هنوز 21 نشدین؟
آخ واقعا هم زاد پنداری میکردم:)ممنون بابت مطلبتون
قابل نداشت.عشق است نوجوونی
چقدر زود دیر می شود ...
اوهوم مهم یادگرفتن و بهتر زیستنه
آخی...اولین نوشته ی وبلاگ ... واقعا چقدر وبلاگ ها دوست داشتنی بودن و ارزشمند :)
یه دستی به وبلاگت بکش دلم تنگ شده برا مطالبش:)