.jpg)
آمدی تا روزه‌ام را کله گنجشکی کنی؟
نویسنده : ایمان فروزان نیااز لبت آتش بریزد از رخت هم شیطنت
آمدی تا روزه‌ام را کله گنجشکی کنی؟
(سمیه یزدانی)
=======***=======
خنده رسوا می‌نماید، پسته بی‌مغز را
چون نداری مایه، از لاف سخن خاموش باش
(صائب)
=======***=======
از سر کویت نبردم حاصلی جز خون دل
پاکدامان آمدم، آلوده دامان می‌روم
(خاقانی شیرازی)
=======***=======
سوختم،
ولی چه بیهوده!
درست مثل سیگاری روشن
میان لب های زنی که
سیگاری نیست.
(رضا کاظمی)
=======***=======
تابوت من آهسته ز کویش گذرانید
چون نیست امیدم که بیایم دگر آنجا
(اهلی خراسانی)
=======***=======
به تواضع های دشمن تکیه کردن ابلهی است
پایبوس سیل، از پا افکند دیوار را
(غنی کشمیری)
=======***=======
کاش من و تو
دو جلد از یک رمان عاشقانه بودیم
تنگ در آغوش هم
خوابیده در قفسه‌های
کتابخانه‌ای روستایی
گاهی تو را
گاهی مرا
تنها به سبب
تشدید دل تنگی هامان
به امانت می‌بردند...
(عباس معروفی)
=======***=======
چه خوب این همصدا را میشناسی
نگاه آشنا را میشناسی
من از تو دل نخواهم کند باران
تو که گنجشک‌ها را میشناسی
(سید حبیب نظاری)
=======***=======
بهشت از دست آدم رفت از اون روزی که گندم خورد
ببین چی میشه اون کس که یه جو از حق مردم خورد
(روزبه بمانی)
=======***=======
عشق
شكل‌هاى دل‌انگيزى دارد
مثل گل سرخ،
در دست دخترى زيبا...
مثل ماه،
بالاى كلبه‌اى برفى...
من اما
گوش بريده‌ى ونگوگم
شكل تلخى از عشق ...
(رسول يونان)
=======***=======
«مردی» به این که عشق ده زن بوده باشی نیست
مردان ِقدرتمند، تنها «یک نفر» دارند!
(امید صباغ نو)
=======***=======
محبوبه عظیم زاده:
خوان گسترده ما پر شده از خون جگر
سر این سفره اگر خون نخوری نان هم نیست
(مهران حسینی)
=======***=======
محبوبه عظیم زاده:
جانم بگیر و عشوه نهان کن که اینچنین
اَلفِتنَةُ اشَدُّ منَ القَتل، نازنین
(سید صادق رمضانیان)
=======***=======
غزاله رضایی:
گفتی که کفش آهنی پایت کن و ترکم بکن
اما نمی‌دانستی از آهن ربایی عشق من
=======***=======
Ali_emadi:
چون خسته‌ام از راه بفرما بغلم کن!
انگشت به دهان برده‌ای اما؟ بغلم کن!
همچون که پلنگی و منم میشِ شکارت!
زَن نعره‌ای و تو بی مهابا بغلم کن!
از کهنه‌گی شد پاره اگر جامه یوسف
این جامه بِرند است؛ زلیخا بغلم کن!
=======***=======
Ali_emadi:
نرفت گر غم و نشد؛ مرا ببخش
که سعی کردم و نشد؛ مرا ببخش
زعشق هرکه زد سخن؛ نه مدعیست
هر آنچه گفتم و نشد؛ مرا ببخش
=======***=======
marjan_mi:
مثلِ یک بچه‌ی دَه ماهه که لیوان‌ها را
عشق گاهی به زمین می‌زند انسان‌ها را
=======***=======
marjan_mi:
بعد تو داغ‌ترین سوژه مردم بودم...
قل هو الله احد! رکعت چندم بودم؟!
=======***=======
مرتضی:
ما همان نسل جوانیم که ثابت کردیم
در ره عشق جگردارتر از صد مردیم
هر زمان بوی خمینی به سر ما افتد
دور سید علی خامنه‌ای می‌گردیم
=======***=======
مرتضی:
در دوره‌ی آخر الزمان؛ دوره‌ی درد
در دوره‌ی خشکسالی و قحطی مرد
او منتظر است جمعتان جمع شود
ای سيصد و سيزده نفر مرد نبرد!
(محمدرضا سليمی)
=======***=======
n_rohani:
تو گرم چایی خود بودی و لبم می‌گفت
که کاشکی لب خوشبخت استکان بودم
(حسن دلبری)
=======***=======
n_rohani:
دهخدا تجربه‌ی عشق ندارد ور نه
معنی مرگ و جدایی به یقین هر دو یکی است
(کاظم بهمنی)
=======***=======
h_sh:
تمام مسیرها به بهشت می‌رفتند
اگر آدم به دل حوا می‌نشست
تمام سیب‌ها بهانه بودن
حوا زمینی شده بود
(حسام الدین شفیعیان)
=======***=======
h_sh:
تمام جغرافیای نگاهت را از بر بودم
باز هم مردود شدم
کمی قطب شمال و کمی قطب جنوب نگاهت را اشتباه نوشتم
کمی زمین دلت را بلد بودم
باز هم امتحان می‌دهم
شاید جغرافیای دلم به دلت نشست
(حسام الدین شفیعیان)
=======***=======
Bluemoon:
رمضان نزدیک است
در نبودت به چه امید سحر برخیزم
میل خوردن به تنم نیست
زماني که نباشي
=======***=======
Bluemoon:
دیوانه چون طغیان کند زنجیر و زندان بشکند
از زلف لیلی حلقه‌ای در گردن مجنون کنید!
