می‌گویند ایشالا به فلانی برسی، می‌گویند طرف به اون یارو رسیده، کاش به عشقش برسد و این حرفا...

شاید کسی نبوده و نیست که بگوید به خودت برس! آره به خود خودت! به جسم لطیفت، به روح ظریفت. کسی باشد بگوید که به فکر جواب ندادن گوشی فلانی نباش، به فکر خشکی لبانت باش. به فکر ریزش موهایت، حتی به شکننده بودن ناخن‌هایت. شاید متفق القول بوده‌اند که این‌ها مهم نیست. عشق مهم است، محبت طرف مهم است. خوش بودن مهم است، کسی نگفت هر شش ماه به جای قرارهای پی در پی و کافی شاپ رفتن، یه آزمایش خون بده و چکاپ کامل شو، کسی نبود بگوید لک روی دستت به اندازه لباس خریدن و مدل به مدل عوض کردن مهم است. خیلی مهم است، مهم‌تر حتی...

این آدمی که این‌ها را بگوید هیچ‌وقت نخواهد بود، پس خودت تصمیم بگیر، ورزش کن، شب‌ها با آرایش نخواب، قرص فولیک اسید و زینک پلاس و بیوتن رو فراموش نکن، زیتون و عسل و موز به شادابی هر چه بیشتر کمک می‌کند، محصولات ارگانیک استفاده کن . خودت را در آغوش بگیر و شیرینی خامه‌ای را طوری بخور که لذت ببری. خدا را شکر بگو و آرام بخواب. (شمیم)

=================

پیشنهاد من: هر کی می‌خواد کسی رو فراموش کنه یه مدت به خودش برسه، خیلی هم بیشتر حال میده این تغییرات خودمونیه خودمون !

پ.ن : لطفا خودتونو دوس داشته باشید .. به بقیه هم کمک کنید .. هیچوقت توی رابطه ها خودتون رو لت و پار نکنید. پرتقال خونی نیستید که بیشتر طرفدار داشته باشین، آدمید .. شخصیت دارید .. با یه روح خیلی خیلی بزرگ !