هـر کسی یک گـــونه آزارم دهد 

زخمه‌ای بر جـــانِ بیمــارم دهد 

هر که می‌بینم بجای دلخــوشی 

وعــده‌ی یک روزِ غمبــارم دهد 

آنــ ـکه باید همــدمِ قلبـــــم شـــود 

جایِ گُل یک دسته‌ی خارم دهد 

وقتِ دیدارش شود با طعنه‌ای 

سیــــنه‌ای از غم تلنبــــــــارم دهد 

بهــــرِ حـــــامی از پسِ این روزها 

او خبـــــر از ســــختیِ کارم دهــد 

چشم می‌دوزم به هر سو یک نفر 

ترس از نفـــــسِ خــطا کارم دهـد 

هــر کسی از بهــــرِ نازم یک خبر 

از کســـــادی‌هـــای بازارم دهــــد 

نارفیقم جــــای دستی مـردوار 

ظلمِ یک باره٬ نه٬ صــد بارم دهـد 

از خدا خواهم که با الطافِ خود 

روزگاری بهتــر از پــــارم دهــــــــد