خب هر کسی با دیدن این تیتر یاد انشاهای کلیشه‌ای که اصولا پدر ومادرمان بهمان دیکته می‌کردند می‌افتد. ولی خب این بار قضیه به جد با بقیه اوقات فرق می‌کند و می‌خواهم از دید تجربه‌های چهار ساله خودم به این موضوع بپردازم!

البته نه این‌که چهارسال تجربه داشته باشم صرفا جهت این‌که از ۱۳ سالگی به پایین خاطره ندارم و تمام و روزمرگی‌های روزانه‌ام تا الآن را تجربه فرض نمودم!

از آن‌جا که طالبم تا اطناب مملّ و ایجاز مخلّ نشود از همین جا شروع می‌کنم! علم یا ثروت؟

خب خیلی ها می‌گویند علم اوّلندش چون تز روشنفکری بالایی دارد و دومّندش علم تو را نگهبان است در حالی که تو ثروت را نگهبانی! ولی راستش را بخواهید من کسان زیادی را توی این مملکت سراغ دارم که ثروت‌شان آن‌ها را عجیب نگهبان است! تازه کاش فقط این بود ثروت‌شان آن‌ها را در خیلی از موقعیت‌های اجتماعی، سیاسی، مذهبی نگاه داشته و چون میخی در سینه دیوار موقعیت‌شان را تثبیت کرده.

جا دارد در این‌جا در تذکیر بیت شعری از فراموش شده نام شاعرش توسط اینجانب(!) اقدام کنم:

دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست / جای چشم ابرو نگیرد گرچه آن بالاتر است

خب دلیل سوم این گروه این است که با علم می‌شود عاید ثروتی شد و با ثروت نمی‌شود علمی صاحب شد! از این جمله‌ی مرکب دو چیز می‌توان استنتاج کرد.

اولا: علم، ثروت (مجازا پول) می‌آورد؛ حالا من از شما می‌پرسم اگر پول داشته باشی دستت به دهانت نمی‌رسد محتاج شندرغاز ( درستش همین است ) پول سیاه مردم می‌شوی؟ پول هم پول می‌آورد مثلا با سرمایه گذاری در بازار و بورس سپرده‌های سود دار و اوراق مشارکت و کارخانه و بساز و بفروش (در لفظ بهتر بساز و بنداز) کمی هم شانس اقتصادی‌تان خوب باشد پول‌تان از پارو که چه عرض کنم از دیوار اقتصادی وال استریت هم می‌زند بالا!

این از فزونی کردن ثروت از ثروت! دوما:

چگونگی اکتساب ثروت از علم که به آن اشاره شد.

همه ما علم به موضوعاتی داریم، در بعضی موارد زیاد و در بعضی موارد کم. مثلن همه ما می‌دانیم که زمین گرد است و یک قمر دارد و از انفجار بزرگی ملقب به واژه اجنبی بیگ بنگ حیات یافته یا مواد از ذرات تجزیه پذیری به نام اتم ساخته شده است. این‌ها علومی در زمینه نجوم و جئوشناسی و شیمی است و در تمثیل بهتر علم! حالا شما بروید جلوی بنیاد علمی و بر سر خود بکوفید که ای مسئولین! من علم مفید دارم و بیایید پولش را دو دستی تقدیم من کنید و بایستید تا علف زیر پایتان خزان شود! در جایی که حتی علم عملی و منفعت دار خیلی از نخبگان و مخترعان خودمان روی دستشان مانده و خریداری ندارد، حتی به اندازه کف قیمت میدان جهانی! حال آن که با همان پول می‌توان لیسانس زیبایی با مدرک ترجیحا عمران و معماری که بیکاری‌تان و کارتان در رشته دیگری قابل درک باشد زیبا بر دیوار قاب نمود و مستفیض شد در حالی که با همان مدرک عمرا به راحتی و به قطعیت صد در صد با هزاران مشکل بتوان کار و ثروتی عاید شد.

خواستم اطناب مملّ و ایجاز مخلّ نشود، شد اطناب مخلّ

همین

و من الله التوفیق