مرد آن است که آهسته و پیوسته رود

گه گداری بنشیند، لحظاتی بدود

مرد آن است که با اخم نگارش برود

هرچه دستور نگار است برایش بخرد

مرد آن است که در موسم ماه عسلش

همه ایل و تبار جگرش را ببرد

مرد آن است که با دیدن اشک رخ یار

همه سینه و سر را، همه جا را بدرد

مرد آن است که رام یَد دلبر باشد

با اشاره بنشیند، به نگاهی بپرد ...

(حمید رشیدی)