.jpg)
مطمئنا تا حالا با دیدن پاکت‌های سیگاری که عکس ریه‌های خراب شده و داغان رویش است، برای‌تان این سوال پیش آمده که خب اگر آن‌قدر دل‌تان برای افراد سیگاری می‌سوزد و این حرف‌ها، پس برای چه دیگر سیگار می‌سازید و اگر راست می‌گویید دیگر نسازید این‌ها را و بعد کلی هم مسخره‌شان کردید. خب لااقل برای من که این‌جور بود، حالا شما را دیگر نمی‌دانم. به هر حال این مطلب به شما می‌گوید که چرا سازنده‌ها این کار را میکنند.
|| تأثیر تصاویر روی پاکت سیگار بر مغز افراد سیگاری
نتایج تحقیقات صورت گرفته توسط پژوهشگران آمریکایی نشان می‌دهد، درج تصاویر منزجر کننده یا پیام‌های هشدار دهنده بر روی پاکت سیگار، تاثیر قابل توجهی بر مغز افراد سیگاری می‌گذارد.
محققان دانشگاه پنسیلوانیا در این پژوهش، عملکرد مغزی 19 فرد سیگاری را در هنگام مشاهده 24 تصویر حاوی پیام‌های هشدار دهنده با استفاده از دستگاه ام.آر.ای مورد بررسی قرار دادند. این تصاویر شامل عکس‌هایی با محتوای احساسی و هشدار دهنده مانند وضعیت ریه افراد سیگاری، دندان‌های خراب و جسد، به همراه تصاویری با محتوای احساسی کمتری مانند ماسک اکسیژن و سنگ قبر بودند.
نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، تصاویری که بار احساسی زیادی داشتند، موجب افزایش فعالیت در قسمت‌هایی از مغز که درگیر ترس و ایجاد خاطرات طولانی‌مدت هستند، شدند؛ این تصاویر همچنین میل بیننده را برای کشیدن سیگار کاهش می‌دهد. به گفته محققان، هرچه عکسها ترسناک‌تر یا منزجرکننده‌تر باشد، میل مصرف سیگار با کاهش بیشتری مواجه می‌شود. این پژوهش در مجله Tobacco Control منتشر شده است.
==========
پ.ن1: منبع: isna.ir و beytoote.com
پ.ن2: به زور نمی‌شه چیزی رو از کسی گرفت. پس این روش سازنده‌ها راهکار خوبیه نه؟!
برچسب ها
درباره نویسنده
نظرات کاربران
ولی علیرغم این تلاشها بازم هنوز سیگار هست و سرطان و هرچی "سین" بدشگونه ... مرسی فوفانو جان :) اما من فکر می کنم سیگار یه نوع تخدیرکننده مغزه برای افراد سیگاری که تا زمانی که جایگزین مناسب براش پیدا نکنن و تا زمانی که خودشون نخوان تغییری ایجاد کنن، همچنان به زندگی بدون اون نمی تونن رضایت بدن! چون خیلیهاشون از تمام مضرات سیگار برای خودشون و اطرافیانشون آگاهن و اینجاس که اون عکسها هم نمی تونه بقدر کافی موثر باشه.
اره..متاسفانه تو ایران معمولا همینطوره..ولی تو کشورهای توسعه بافته اگه کسی ناآگاهانه طرفش بره این کار مفیده براش حداقل..بازم به نظر من همین که چندین نفر نجات پیدا کنن تو جهان خوبه..حالا برا راهکارهای بعد که اره باید فکرای دیگه کرد..ولی به نظرم این هم در نوع خودش بد نیست..چون خودم اوایل مسخرش میکردم برام خیلی جالب اومد این خبر :)
سین های بدشگون... یاد اسم خودم افتادم.:|
راهکار خوبیه ولی هر مشکلی یه راه حلی داره!!! چتد وقت بعد از این که این تصاویر رو روی پاکتای سیگار، چاپ می کنن، یه عده جاسیگاری هایی مثل جای موبایل، درست کردن که روش شعارهای تشویق کننده برای سیگاری ها نوشته شده! مثل این جمله :« می کشم چون از زندگی بیشتر می کشم!»
واقعا؟مرحبا به این خلاقیت ایرانیا :|
1/ ذکر منبعی که داشتید این یادداشت قشنگ شما رو فوق العاده ارزشمندتر و قابل اعتمادتر کرده. 2/ made in FOFANO بودن از سر و روی متن می باره و این خیلی عالیه. یک موضوع روانپزشکی خاص رو با کلماتی از جنس خودتون، مالِ خودتون کردید. این هنر یک محقق یا مولفه. یعنی مصادره به مطلوبِ علم(با معنای مثبت و ایده الش). خیلی از پی نوشت دوم و پاراگراف اول خوشم اومد. کاملا مُهر قلم شما رو داشت. 3/ اینکه به چنین موضوعاتی توجه نشون میدید نشونه هوشمندی و توانایی "نکته سنجی" شماست. بین این همه سوژه و موضوع دست گذاشتید روی این مضمون و این برای منِ مخاطب باید ارزشمند باشه که قطعا هست./// خیلی خوشم اومد از این یادداشت شما. منتظر مطلب بعدی شما هستم بی صبرانه...:-))
اوه خیلی ممنون :) ..اتفاقا من فکر میکردم چون نصف بیشتر این متن رو خودم ننوشتم و از جایی برداشتم زیاد کار جالبی نباشه..چون اون تیکه ی وسط کاملا کپی از اون منابع بود..ولی شما با این حرفتون خیلیییییییییی خوشحالم کردید ^_____^ ..مید این فوفانو..بسی خندیدم از این حرفتون :)))).. بازم میگم ..ممنون از کامنت خیلی خوبتون..خیلی منو خوشحال کرد ^_______^ ..فقط یه چیزی رو یادتون رفتا..راهکارهای نویسندگی..که قرار بود برا هر متن جدیدم یکیشو بگین :دی
یکیش رو که خودتون بکار بردید اتوماتیک! یعنی وقتی سوژه ندارید یا ذهنتون خالیه، از تیترهای اخبار استفاده کنید. اونقدر تیتر بخونید(فقط تیتر کافیه، توی سایتها هم دم دست تره، ایسنا..ایرنا..ایلنا...تابناک...90...و بیشمار سایت فارسی زبان خبری؛داخلی، خارجی) تا بالاخره یک لحظه جرقه بخوره توی ذهنتون. البته که این یادداشت احتمالا جرقه ای نبوده و یک "دغدغه" بوده و در نزدیکی خودتون احتمالا این پاکتها رو بارها و بارها دیدید و براتون تبدیل شده به یک دغدغه. چون شما فرمودید مشکلتون سوژه و موضوع هستش و البته کمی هم تنبلی در نوشتن، مطالعه تیتر رو تشریح کردم./ همچنین میتونید مثلا ده اصطلاح، جمله، ایده یا کلمه ی خاصی رو که مثلا طی امروز و دیروز توی ذهنتون میچرخیدند رو روی کاغذ بیارید، مثلا: توری پاره اون پنجره همسایه، مگس های سمج، سرفه های بابا، ملیحه اخمو، آشغالای ساحل، کلاه آفتابگیر یادم نره، واکس کفشام، ثبت نام کلاس ملیله دوزی، کارت عابر بانک، جواب کامنتای جیم، درد کتف راستم، .... شاید بنظر خنده دار بیاد اما اگر همینطور دهها جرقه ذهنی و "حرفای خصوصی دلتون" رو روی کاغذ بیارید، خیلی خیلی راحت تر از اونچه که فکرش رو بکنید سوژه به شما چشمک میزنه! خودش لابلای همین جملاتتون به شما میگه: منم! بیا راجع به من بنویس! و اگر صداشو نشنیدید هم اشکال نداره، بهرحال یک اشاره ای چشمکی چیزی میزنه به یک نقطه ی دیگه. که واسه شما میشه چراغ راه. که یکراست میرید سراغش. مثلا در این مثالهای من از سرفه های بابا یادتون میفته که یک مطلب انتقادی بنویسید از اون خانم منشیِ دکتر فلانی که چقدر بد برخورد میکرد با بیمارها./ برید ببینم چه میکنید! بسم الله! :-))
ممنون ممنـــــــــــون ^_____^ ..بله دغدغه ام بود ولی خب دنبالش نبودم انچنان..یهو دیدم همچین اخباری و یاد دغدغه ی قدیمیم افتادم به همین خاطر تصمیم گرفتم یه چیزی راجع بهش بنویسم .بله قبلا دغدغه ام موضوع بود..ولی الان نه چون هم چند تا سوژه نوشته نشده دارم...هم اینکه چندوقتیه با دقت تر به اطرافم نگاه میکنم برا همین فکر نکنم کم بیارم ..حداقل نه فعلا..حرفاتون اصلا هم خنده دار نبودن و حقیقته..اتفاقا یه دفعه بود که اصلا موضوع به ذهنم نمیومد..یهو تراشم رو دیدم که سیاه شده..انقدر باهاش بازی کردم و نگاهش کردم تا یه داستان تونستم براش بسازم که ایشالا اگه جزو صد متن برگزیده بشه تو مسابقه اینجا میبینیدش ^____^ ..بیشتر مشکلم الان فضاسازی و توصیف و نگارش و این چیزاس..که البته حس میکنم جدیدا بهتر شدم..مثلا این داستانی که میگم رو قبلا در حد تعریف کردن نوشته بودم ولی جدیدا که ویرایشش کردم تونستم شاخ و برگ نسبتا خوبی بش بدم..فکر کنم همش به خاطر شما جیمی های خوبــــــه..خیلی خوشحالم که اینجا عضـــو شدم..باعثش هم خانوم نیلوفر نیک بنیاد بودن..واقعا ممنونم ازش و همینطور از همه ی شما ها که همیشه کمکم میکنید ^______^
ما که تا عکس رو بسته رو میبینیم بیشتر هوس میکنیم :\...دلیلشو نمیدونم چیه!!....خیلی ممنون :)
معمولا تو ایران به خاطر مشکلات همینجوریه...مثلا شاید چون از چیزی ناراحتید ناخوداگاه دوس دارید به خودتون ضربه بزنید و بگید یا مثلا بگید حتی اگه اینجوری باشه بازم به اون دود باحالی که ازش میاد و انگار مشکلات رو دود میکنه میده هوا می ارزه..یه همچین چیزی..متوجه منظورم شدید؟:دی ..خواهش میکنم :)
سلام امیدواره همهٔ دودیهادست بکشندازدود.خیلی متشکرم ازشما
ســلام ^___^ ..منم امیدوارم :)
سلام:انشاءا... پاینده باشید.
ابتدا تصور کردم شما این کار که عکس میزارن رو حرکتی بد میدونید. خیلی خوب بود مطلبتون. در کنار این کار جلوگیری از قاچاق بی رویه سیگار به کشور و بالا بردن گمرک واردات سیگار و بالا بردن کیفیت سیگار ایرانی هم میتونه موثر باشه . یکی از بهترین توتونای دنیا توتون ایرانه اونوقت اون توتون میره خارج و توتون نامرغوب و خرده چوب میشه سیگار ایرانی. اگه همون توتون باشه حداقل ضرر کمتر میشه که این خودش یه منفعت محسوب میشه .از بازار سیگار کاملا آگاهم مافیای وحشتناکی داره... خیلی خوب مینویسید. موفق باشید
بلی البته..اوایل بد که نه مسخره میدونستم ولی حالا که فهمیدم دلیلشو دیگه نه :) ..یه لحظه وقتی داشتم این کامنتتونو میخوندم یه جوری شدم..که برای بهتر شدن مردممون باید کیفیت سیگار رو بهتر کنیم ! دردناکه واقعا ..ولی خب حقیقته و ازش گریزی نیست..ممنون از نظر خوبتون :)
کافه هایی که بچه های راهنمایی و دبیرستان میرن قلیون میکشن رو چیکار کنیم؟ مورد دخترش رو داشتیم حتی!! یه وضعیتی!!
اون دیگه وظیفه ی ما نویسنده هاس که با نوشته هامون خیلی نرم و جوری که نفهمن از کجا خورده این بچه ها رو متوجه کنیم که این راهی که دارن میرن به نفعشون نیست :)
تلنگر خوبی بود خانم.ولی ما فقط از سیگاری حرف میزنیم که همه نمیکشند ولی هزار هزار تا مواد غذایی مضر هست که همه مصرف میکنند ولی کسی حرفی نمیزنه سیگارو همه میدونن ضرر داره ولی روعن مایع رو میدونن؟سس رو چطور؟و...
بازم ممنون مطلب صریح و خلاصه ای بود شما نویسند ه ی باهوشی هستید.موفق باشید
پربازدیدتریـــن ها
دیوان خنده های تو
بفهم
٩٦/٠٥/٢١
شعری سروده خودم
یک مرد به جا مانده ای از عاشورا
٩٦/٠٥/٢٢
کاش کسی شاملو و فروغ را صدا بزند
در نبودنت
٩٦/٠٥/٢٢
شعری سروده خودم
می نویسم از تو
٩٦/٠٥/٢٢
شیرینی اش را نفهمیدم
اولین حقوق کاری
٩٦/٠٥/٢٢
ماجرای اولین باری که به استخر رفتم
توافق ذهنی مشترک بچه های جنوب شهر / قسمت اول
٩٦/٠٥/٢٥
این روزها همه چیز به تو مربوط است
نامه هایی به همسرم / نامه چهارم
٩٦/٠٥/٢٣
یکی باید بیاید
ویرانه دل ماست
٩٦/٠٥/٢٤
به کی جز خدا پناه می بری؟
جهل چه آهسته می آید
٩٦/٠٥/٢٦
تو مکمل منی
بوسه های نگفته
٩٦/٠٥/٢٣
مردم این چیزها را باور نمی کنند!
موی سفید
٩٦/٠٥/٢١
مثل دختر انار
آرايش غليظ
٩٦/٠٥/٢٦
شعری سروده خودم
چقدر حرف زدم!
٩٦/٠٥/٢٦
عمریست برایت می نویسم
گمنام خاص
٩٦/٠٥/٢٣
از آرزوهای خوب
کمی وقت شناسی
٩٦/٠٥/٢١
شعری سروده خودم
معنی فاصله این نیست که از آنِ همیم
٩٦/٠٥/٢٤
تو دلت چه می خواهد؟
تاوان دلتنگی
٩٦/٠٥/٢٤
شعری سروده خودم
موج خروشان قلم
٩٦/٠٥/٢١
حس خوب شعر
شاعرانه ها
٩٦/٠٥/٢٥
ذهن من پر شده است از دیگران
خودم چی پس؟
٩٦/٠٥/٢٣
