«إإإ... توی یه نیمه دو تا گل خوردم، بیا از اول بازی کنیم!»

«چقد بد شروع کردم، همه جونام رو دارم از دست میدم، بذا ریست کنم از اول!»

«توی دور اول آخر شدم، فایده نداره، نمی‌رسم بهشون، از اول میارم!»

این‌ها جملات افرادی است که در حال بازی کردن با بازی‌های رایانه‌ای هستند؛ چند جمله ساده که کمتر کسی به آن‌ها توجه می‌کند، اما اثرات بسیار قابل توجهی در شخصیت افراد بازی کننده می‌گذارد! اثرات این جملات وقتی مهلک‌تر می‌شود که از دهان کودکان و نوجوانان کم سن و سال بیرون آید. حال این سوال برای‌تان پیش می‌آید که چطور این جملات ساده منشا این اثرات مهم می‌شود.

بازی‌های رایانه‌ای خواسته یا ناخواسته وارد سبد زندگی ما شده‌اند و مانند هر پدیده دیگری با خود آسیب‌ها و فرصت‌هایی به همراه دارند؛ اما همواره به دلیل نگاه یک طرفه، از پرداختن به فرصت‌های آن یا حداقل چاره جویی برای کاستن تهدیدهایش غافل شده‌ایم. کاهش میانگین سنی کاربران بازی‌های رایانه‌ای در سال‌های اخیر، توجه بیش از پیش به این پدیده را می‌طلبد.

«ریست کردن» بازی با یک کلیک و آمدن بازی از اول و شروع مجدد! این یک کار عادی در تمام بازی‌های رایانه است اما در دراز مدت باعث شکل دادن به نگرش‌ها و شخصیت فرد بازی کننده می‌شود. این‌که کودک شما در یک بازی رایانه‌ای، بد بازی می‌کند و نمی‌خواهد شرایط بد را با تلاش مضاعف بهبود دهد، در دراز مدت در زندگی واقعی هم به همین رویه عمل خواهد کرد. بگذارید مقایسه‌ای انجام دهیم؛ به زعم کارشناسان، معمولا ورزشکاران به خصوص فوتبالیست‌ها در زندگی شخصی و تجاری خود از افراد دیگر موفق‌ترند؛ این موفقیت ریشه در شخصیت و نگرش آن‌هاست که نشات گرفته از تاثیرات برد و باخت‌ها بر آن‌هاست. فوتبالیستی که در شرایط ملتهب بازی می‌تواند در دقایق پایانی، بازی باخته را با برد عوض کند در زندگی شخصی نیز روحیه جنگندگی دارد و با تحمل همه فشارها شرایط بد را بهبود می‌دهد؛ از آن طرف بازیکنی که در عرض چند دقیقه بازی برده را باخته می‌بیند ظرفیت شکست را در خود بالا می‌برد و در زندگی شخصی با یک شکست زندگی‌اش از هم نمی‌پاشد. در واقع پیروز شدن و شکست خوردن امری طبیعی است؛ مهم تلاش و صبر برای پیروزی وشکست نخوردن است! چیزی که بازی‌های رایانه‌ای با کلیک ریست ما را از آن دور می‌کند. دور از انتظار نیست که نسل آینده ریسک پذیر نباشند و به جای تلاش برای بهبود شرایط‌شان و پیشه کردن صبر به دنبال پیمودن ره صد ساله در یک شب باشند.